شقایق ها رو پرپر کن !

بازم از تلخیِ حرفات چشام همرنگ بارونه

زمستونا رو میفهمه غم دریا رو میدونه

بازم دیوار بین ما شبیه حس مبهم شد

کجا رو اشتباه رفتم که از احساس تو کم شد

از این دلتنگیا بگذر

شب مهتابو باور کن

همیشه عشق همین بوده

شقایقها رو پرپر کن

چشام از زندگی خونه چرا حالم پریشونه

با اینکه ساده رد میشی دلم پیش تو میمونه

گل من باش و باور کن خودم خار و خست میشم

داری بیراهه رو میری دارم دلواپست میشم

از این دلتنگیا بگذر

شب مهتابو باور کن

همیشه عشق همین بوده