صدای مرگ

امروز صدای مرگ تنین افکن هر کوی بود
دیو سیاهی به جهان تشنه معجون بود
زمین به هنجار خویش می کشد آن تخت پیش
خاموش به سایه مرگ بذلی به فناهی بود 
نه آتشی که خاموش نه با سلاحی گریزش
دارو و درمان آن عاجز هر عقل بود
پس ای حکیم که زمین و آسمان در ید فرمان بود
این مرگ زرد هم ز غیضی به سر فرمان بود 
امید ز اینست زین سرای قتنه سالم برهانی
من دانم این قصه از نکهت افسونگری دور بود
دور جهان همه از قدرت نمایی تو زیبا بود 
در کون و مکان زین آیات تو همه تسلیم بود 
گر خواهی لحظه ای عالمی کن و یکون
زین بلا هم ببخش که بی محبت تو لایق نار بود