هفت آسمان، از کربلا تا کوفه با بانو، عزا داشت
صبرِمصیبتهای آن صِدّیقه ی صُغری خدا داشت
پشتِ صبوری از مصیبتهایِ عالَم را شکسته
بانو دلش هرلحظه ای درآن سفر، ماتم سرا داشت
تا در اِسـارت ماجرای کربلا را زنـده فرمود،
سـوزِ دلش خونـابـه هائی از جفا را در خفا داشت
در خیمه های آتشین زَینُ العِباد و جسمِ تب دار
آن نازنین مـولای دین هم کربلا در کربلا داشت
لیـلا زِ داغ نوجوان و طفلِ معصومش به شب ها،
خـوابِ پـریشـانِ روان از مـاجرای پُر بَلا داشت
اُمُّ البَنیـن آن مــادرِ شیـرانِ شَجعانِ دلاور،
خـونِ بَـصَـر، جـاری زِ دشتِ پُربلای نینوا داشت
طفل سه ساله ، نـازنیـن دُردانه ی نابِ حسینی،
با رأسِ بابا، در خرابه، نیمه شب غوغا به پا داشت
هنگامه ی جان دادنِ بانو رُقیّه ، همچو زهرا
نیلی بدن ، بر جان و تن مَرهَم زِ شلاّقِ جفا داشت
نیــزارِ بــازارِ اسـارت از غنـائـم ، بَـر سـرِ دست،
انـواعِ گُلهـای شکوفای شقایق ، سـر جـدا داشت
خورشیدِ عالم تابِ کوثر، بـر سـرِ نی عاشقانه
گلواژه خوانیهای قُرآنی زِ لب هایش صفا داشت
زیبا گُلی خندان به روی نیزه ای فرقش دوتا بود
آلاله ای دیـگر بـه پیشـا نـی رَدِ سنگِ بلا داشت
بر دوش زینب این مصائب کربلا، در کربلا بود
شرحش ولی در خطبه ی غرّای او زیبا جلا داشت
شد "فاضِلِه" افشا گرِ خونِ شـهیـدانِ در اسارت
تنهـا شهامتهای وی در کوفه مولا مُرتضی داشت
"اُمُّ المَـصـائـِب" ؛ آفتـابِ کـربــلایِ در اســارت،
هر لحظه ی فریادِ دشمن کوبِ او صد مرحبا داشت
ذکرِشکیبائیِ او در اربعین چندین هزار است
صبـرِ مُصیبت هـای ناموسِ خدا تنها، خدا داشت
مهدوی
آیینی بسیار زیبا و با شکوه بود
اربعین حسینی تسلیت
التمای دعای فراوان دارم
موفق باشید