نجوای سحرخیزی

باسلام بسیار زیباست
ولی چون چون اجازه ی نقد داده اید با احترام و اختصار عرض میشود
اولا این اثر شما فاقد وزن است و تنها مصراع پایانی تان موزون است
"گرفت اندر برش طومار خوبان"
با وزن ( مفاعیلن مفاعیلن فعولن)
واین نشان میدهد که دارید به وزن نزدیک میشوید
نکته ی دیگری را که باید به حضور شما عرض کنم در باره ی قافیه است و اینکه
نشانه جمع(ان) نمی توانند جزو حرف اصلی قافیه قرار بگیرند پس واژه هایی مانن (جان و عارفان) هم قافیه نیستند
نکته پایانی که فکر کنم مهمترین اشکال کارتان است پریشانی و از هم گسیختگی معنایی است که خوانند ه مفهوم منسجمی را از آن دریافت نمیکند البته این گسیختگی معنایی حاکی از ذهن پر تلاش و تصویر ساز شماست واین را باید به فال نیک گرفت و صد البته شما در آینده ای نه چندان دور شاعر زیبا سخنی خواهید شد
انشاالله که عذرعرایضم را به روحیه والا و نقد پذیرتان بخشیده اید
با آرزوی بهترینها برای شما