چهارشنبه ۲۸ آذر
همه ی ضمیرها اول شخص مفردند شعری از حسین راستگو
از دفتر همین حالا نوع شعر قصیده
ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۱ شهريور ۱۳۹۹ ۲۰:۰۷ شماره ثبت ۸۹۷۰۳
بازدید : ۲۵۳ | نظرات : ۱۳
|
آخرین اشعار ناب حسین راستگو
|
سلام می کنم و در جواب می گویم
چگونه ای تو و اصلا چرا تو بیداری؟
جواب می دهد او، آن که سومین شخص است
که او به هیچ صراطی، ندارد اصراری
که او تفاوتِ درک است و گاو ماندن من
که او رئیس شعور است و آدمی کاری
دهان باز من از دید او چه لرزان است
تو آه می کشی از کارهای اجباری
صدای ناله ی تو در میان مه پیچید
بخار بوده همه جمله های اخباری
توهّمیم من و تو، نبوده او هرگز
درست بود و غلط، پاسخ نه و آری
میان فاصله ی بودِ مطلق و تحلیل
نشسته او و من و تو به خفت و خاری
تمام دوری دنیا میان من با توست
همه حقارت من، پای اوی درباری
بدون این سه ضمیری که در توهم ماست
کجاست زندگی و کی تو مردنی داری؟
حسین رهبری شمیرانی
در مورد سه ضمیری که در خودمون داریم و گاهی در خودگویی از اون ها استفاده می کنیم
و در مورد کارکرد روانی این ضمایر
|
۰ شاعر این شعر را خوانده اند
نقدها و نظرات
|
سلام و عرض ادب ممنونم از لطف و توجه شما و خیلی ممنون که اشتباهم را فرمودید تصحیح خواهم نمود | |
|
سلام و عرض ادب ممنونم که خواندید بزرگوار و همچنین لطف دارید | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
البته ( خفت و خواری)
موفق باشید