حواس

هر چه آمد به سرم باز حواسم به تو بود
شهر دلواپسِ اشرافِ لباسم به تو بود

واعظ از حجب‌و‌حیا گفت ‌خودش‌ مات تو شد
چشم او علت ایجاد هراسم به تو بود

کاش همسایه من بودی و خود میدیدی
در نمازم همه شب روی سپاسم به تو بود

آن طرف پنجره وا می شد و وا می رفتم
این طرف کاش فقط سمت تراسم به تو بود

بی تفاوت شده بودم که تو دلتنگ شوی
آخرین حربه من رد تماسم به تو بود

مادرم طعنه زنان گفت : (دلت اینجا نیست)
طبق معمول نگفتم که حواسم به تو بود