بمیرم

به دم سر بر آرم به آهی بمیرم
خودم خواستم با نگاهی بمیرم

تو هم موی خود را بیفشان به رویم
کمک کن که با روسیاهی بمیرم

گناهم تو بودی و تقدیر من بود
علی رغم این بی گناهی بمیرم

زمین تا تنم را بغل کرد ، گفتم :
از امروز بی تکیه گاهی ؛ بمیرم

به دیدار مجنون خود آمدی تا
در این قبر هم گاه گاهی بمیرم

شنیدم که در دسته سوگواران
پریشان ترینی ! الهی بمیرم

پریشان ترینی ولی باز باید
تظاهر کنی رو به راهی ؛ بمیرم