یائسه
مُردَنَم دیر شده است
اما میدانم برای چه چیزی مرا نگه داشتهای!
من به وسعت وحی
«بسم الله الرَحمن الرَحیم»ات
ایمان دارم.
من وجود ذیجودت
را باور دارم.
همه باید به حکمت تو یقین داشته باشند.
چقدر بیانصاف ایم که
حکمت، موهبت و رحمت تو را
«شانس» مینامیم.
رنگآفرینا!
به ما از سرّ الهیات قطرهای فلسفه،
جرعهای عرفان
و پیالهای حکمت
بنوشان تا از راه رودخانهی فطرتت
به ناوگان دریای الهیّاتت بپیوندیم
و ابعاد آیینهکاری تفکر و تعمق و تفنن
شناختِ اضلاع فرزانگیِ چهاردهمعصوم را
در مصحف فاطمهات جستجو کنیم!
زیباآفرینا!
تو بهخاطر خلق و آفرینش جملهی
«به نام خداوند بخشنده و مهربان»
محکوم به بخشیدن هستی.
اگر سرشت تو وعده و وعید بود
شکایت تو را به رسولت میکردیم.
تو...
تو...
تو به میترای خودت قسم خوردهای
و نام مریم و شمایل قلبهای عشّاق را
بر روی درخت زیتون و انجیر
به دست یوسف و زلیخایت
کندهکاری کردهای.
باقر رمزی باصر