سپاس معلّم

سلام

و

جناب مهدوی گرامی شکی نیست که دانستن قدر دو گروه در تمام طول عمر انسان از واجب ترین واجبات است یکی والدین و دیگری معلمان و چقدر زیبا و دلگشا این مهم را به جا آوردید و ذکر خیرشان را برپا داشتید ...
هنگامی که غزل دارای ردیف بیش از یک کلمه باشد شاعر باید چنته ای پر از لغات داشته باشد و ذهنی تند و تیز با بتواند بهترین قافیه را بیابد که هم با ردیف همخوانی داشته باشد و هم در تصویر کلی بیت بنشیند و در این غزل شریف این امر به زیبایی رعایت شده است و به زعم من تنها در بیت من علمنی ... قافیه آن چنان که باید هم چون سایر ابیات چفت و بست نمی شود و نیز آن که مصراع اول این بیت نیز از نظر وزن سکته دارد و اگر دین گونه نوشته می آمد درست تر خوانده می شد : من علمنی حرفاً و قد صیرنی عبدْ ...
و جسارت دیگری که در محضر تان به عنوان شاگردی ناخلف باید بنمایم آن است که این قلم توانا و چیره اگر به زبان امروز نزدیک تر شود بی گمان آن چه زاییده می شود با غزلیات بزرگان معاصر پهلو خواهد زد ...