مشق شب

سلام دخترم

مشق شب میکنم نفرت از تو را
زجر آن روزهای کشته به دست تورا
میسپارم به ذهن طعم زهر کلامت را
خنده های مستانهٔ تمسخرت را
به یاد آن شب که گفتی از من بیزاری
گستاخ گفتی هوای دیگری به سر داری
مگر میشود بروی از یادم
تو که سودای عشق دیگری داری؟
خصم من بودی دوست می پنداشتمت
گرگ بودی،بره می اِنگاشتمت
تو
ای حادثه سرگشتگیم
تو 
تنها دلیل تلنبار بدبختیم
کاش میشد انتقام از تو گرفت....
اما!!!!!!!!
باز دوست میدارمت
آری
واشگفت...!!!
لیلی مرادی(مجیدی)

مشق شب، شعریست از بانو لیلی مرادی(مجیدی)، با درونمایه ای لطیف و ظاهری خشن!
مهم نیست که قالب اون قصیده نباشه و سپید باشه
مهم اینه که شعره و خیال انگیز و برخوردار از موسیقی،
اما
در سطربندی و علائم نگارشی می تونست بهتر نوشته بشه مثلاً:
می سپارم به ذهن طعم زهر کلامت را
می سپارم به ذهن
طعم زهر کلامت را
یا استفاده از چهار نقطه در آیین نگارش زبان معیار معنای خاصی نداره.
یا استفاده از بیش از یک علامت تعحب(!).
یادمون باشه که برای فهم بهتر کلام، باید اول درست خونده بشه، و بخشی از خوانش درست کلام توسط مخاطب، به خود شاعر یا نویسنده بستگی داره.
سطر: گستاخ گفتی هوای دیگری به سر داری
ضعف تالیف داره، و استفاده از صفت به جای قید در این سطر توجیه محکمی نداره: گستاخانه گفتی هوای دیگری به سر داری
البته اگه به این صورت خونده بشه:
گستاخ! گفتی هوای دیگری به سر داری
قابل توجیه میشه از نظر تالیف، ولی از نظر معنایی افت میکنه.
همچنین :
دوست می دارمت
میشد دوست دارمت بشه
و از نظر معنایی رسا و از نظر کیفیت زبانی برتر بود...
در کل:
شعر مشق شب، عاشقانه ای نزدیک به سپید با درونمایه ای لطیف و ظاهری خشن بود که با وجود اندکی به هم ریختگی زبانی و موسیقایی، کمابیش از پس انتقال احساس شاعر براومده بود... و نشان از استعداد و توان شعری سراینده داشت

جسارتمو ببخشید
رود احساستون جاری