( دلتنگی عصر ادینه )

                                        بسمه تعالی

                                        ................

                             اللهم عجل لولیک الفرج والنصر

این اولین شعری است که گفته ام و نگهداشته ام و طبعا تعلق خاطری به ان دارم امید که مورد قبول قرار گیرد

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

مرا خورشید و روز امید و , اهل نوبهارانم

بدنبال عزیزان و فروغی از , چراغ رستگارانم

-------

من از اهل صفا و طالب یاران همسانم

و من مشتاق اهنگ و به اواز هَزارانم

-------

سحر نوشی به ذکر یا حقم باشد همه شبها

بده جامی  رود  مستی ز جان کو از خمارانم

------

به ان گاهی که روز و شب همه یکسر سیاهی شد

همو امید ما باشد , کزان چشم انتظارانم

-------

همین امید باشد توشه راه و مددکارم

چه افتان و چه خیزانم , چه خندان و چه گریانم

-------

شبانگاهان ادینه دلم میگیرد از تنهایی عالم

که جان این جهان نامد , سیه گشتست دورانم

-------

هنوز است این جهان تاریک و ظلمت بر همه چیره

کجا ان می فروش و , ان فروغ افروز , بستانم

-------

الا ای داعیان خشم و تاریکی , الا ای دشمن هستی

مداریدم  ملامت چون  ز خیل  میگسارانم

------

چه میدانید خماری  چه دانید  از می نابم ؟

که من اندر سماع  نوش نوش  حور و غلمانم

------

همه تسبیح حق گویند و من در حیرتم  یا رب

که من بی بهره از لطفت چنین خار و پریشانم

------

همه غفلت همه نادانی و ظلمت  خدا راهی

به سوی انکه  باشد ارزوی غمگسارانم

------

خداوندا مده رنجم ! مکن خارم ! مشو راضی جگر خونم

کز احباب علی باشم بٌوَد او تاجدار تاجدارانم

------

علی شاهنشه ملک بقا را  یاد کن هردم

نگهبان در میخانه یزدان , دهد ساغر به پاکانم

------

نیایش کن تو ای بیدل به ذکر  یا علی گویان

که او باشد امیر مومنان و  شافع ان روز احزانم

--------------------------------------------------------