خاطرات گم شده

دلم برای پیچ پر خش و خش ِ

رادیوی ترانزیستوری

تنگ می شود گاهی که

غرق دنیای پر از دیجیتال

می گردم

کنج خیابان های ممنوع الورود

بدنبال خودم

           خودت

      و یا تمام چیزهای دیگر....

من که فرکانس زیر و بم چیزی

جزدفترخاطره های باران زده را نمی دانم

سنگی می اندازم

همین که

پررررررر می زند

احساسم را

روی نیمکت رنگ پریده ی ائل گلی

کت بسته

تحویل اخم مامور می دهم

درزمین خیس

        از هاشور

انتظار ِ آمدنت

*

خدا می داند

سایه ی سرم

روی دوش کدام نامحرم

اشک خواهد ریخت

امشب