قلب این عاشق

سلام شاعر محترم
سروده تان از لحاظ وزن وقافیه هیچ اشکالی ندارد کاملا سالم وبی عیب است ولی از آنجا که اجازه ی نقد داده اید در کمال ادب و احترا م یک نکته را بحضورتان عرض میکنم وآن اینکه شاعر گرانقدر فقط وزن وقافیه ی درست برای یک شعر ناب کافی نیست تناسب معنوی هم شرط است .شعر مینیاتور زیبایی از چینش کلمات زیباست با معنایی متناسب ، در شعر شما نه تنها گاهی مصراعهای دو بیت باهم تناسب معنایی ندارند ملکه حتی این پریشانی معنوی در مفهوم یک مصراع هم به چشم میخورد برای نمونه یک بیت را عرض میکنم
"زبانت می زند زخمم که بنیادم براندازد
تو بر ویرانه های قلب این عاشق شنا کردی"
اگر عدم تناسب معنوی دو مصراع را هم نا دیده بگیریم مصراع دوم به تنهایی هم معنای منطقی ندارد. شاعر محترم ، مگر ویرانه جای شنا کردن است ؟!
چه کسی تا بحال در ویرانه شنا کرده است ؟!
برادر عزیز ویرانه جای "بَنا" کردنست نه شنا کردن لا اقل میتوانستید بفرمایید
" تو در دریایی از خونِ دل عاشق شنا کردی"
حتما عرایضم را به روح بلند وانتقاد پذیرتا بخشیده اید
باکمال احترام

سلام شاعر محترم
شعرتان از لحاظ وزن وقافیه هیچ اشکالی ندارد وسالم وبی عیب است ولی از آنجا که اجازه نقد داده اید در کمال ادب و احترام نکته ای را بعرض میرسانم وآن اینکه ، وزن و قافیه به تنهایی ملاک یک شعر نا ب نیست و بقول حافظ
" صد نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مطلوب طبع مردم صاحب نظر شود"
یکی از آن نکات تناسب معنوی ابیات یا لااقل مصراعهای یک بیت است میدانید شعر مینیاتوری زیبا از چینش کلماتی زیبا وآهنگین است در یک مفهوم متناسب،
که در شعر شما این تناسب معنوی کمتر به چشم میخورد
بعنوان نمونه یک بیت را شاهد مثال می آورم
"زبانت می زند زخمم که بنیادم براندازد
تو بر ویرانه های قلب این عاشق شنا کردی"
صرف نظر از تناسب معنایی دومصراع ، حتی مصراع دوم به تنهایی هم معنایی منطقی ندارد. برادر عزیز مگر ویرانه جای شنا کردن است ؟!! چه کسی تا به حال در ویرانه شنا کرده است ؟! عزیزم ویرانه جای "بَنا" کردن است نه شنا کردن
لا اقل میتوانستید بفرمایید
" تو در دریایی از خونِ دلِ عاشق شنا کردی"
امید وارم سخنانم را به روح بلند ونقد پذیرتان پذیرفته وبخشیده اید
بهترینهارا برایتان آرزو دارم
با احترام

سلام شاعر گرانقدر
سروده ی شما از لحاظ وزن و قافیه هیچ اشکالی ندارد وکاملا سالم وبی عیب است
ولی از آنجا که اجازه ی نقد داده اید در کمال ادب و احترام عر ض میکنم وزن و قافیه به تنهایی ملاکِ یک شعر ناب نیست ( عرض کردم یک شعرِ ناب) بقول خواجه ی شیراز، حافظ بزرگ
" صد نکته غیر حسن بباید که تا کسی
مطلوب طبع مردم صاحب نظر شود "
ویکی از ملاکهای شعر ناب تناسب معنوی ابیات است . میدانید که
شعر مینیاتوری زیبا از چینش زیبا و آهنگین کلمات است با مفهوی متناسب
که این تناسب معنوی در شعر شما کمتر به چشم میخورد . بعنوان نمونه یک بیت را شاهد مثال می آورم
"زبانت می زند زخمم که بنیادم براندازد
تو بر ویرانه های قلب این عاشق شنا کردی"
در این بیت صرف نظر از تناسب معنوی دو مصراع , حتی مصراع دوم به تنهایی هم یک معنای منطقی ندارد
شاعر عزیز ، مگر ویرانه جای شنا کردن است ؟! چه کسی تا به حال در ویرانه شنا کرده است ؟! ویرانه جای "بَنا" کردن است نه شنا کردن
لا اقل میتوانستید بفرمایید
"تو در دریایی از خون دل عاشق شنا کردی"
امیدوارم نقدم را به روحیه والا و انتقاد پذیرتان بخشیده وپذیرفته باشید
بهترینهارا برایتان آرزومندم
با احترام