کادر درمان

ایران زیبای من به گِل نشسته است
مثل زمان جنگ به خون غلطیده است
این بار در کوچه ها حجله ای روشن نیست
نشانی از شهید و نوای قرآن نیست
لباس رزمندگان دیگر خاکی نیست
بویی از باروت و جای گوله نیست
این بار مرد و زن در یک جبهه اند
فرقی بین زن ، بین مردی نیست
این بار رزمندگان با لباسی سپید
در یک سنگراند با ماسک سفید
در این جنگ پزشکان فرمانده اند
نامی از جهان آرا و شهید همت نیست
در این جنگ سربازان پرستارانند
این بار نامی از شهید فهمیده نیست
جان کادر درمان فدای ملت است
این شعار نیست انسانیت است
دستان پر مهرتان لایق بوسه است
برای شما مدال طلا کم است
شما که نه خواب دارید نه خوراک
شما که ماه هاست دورید از عزیزانتان
خرمشهر که آزاد شد به دست خدا
نجات کل ایران به دست شماست