پنجشنبه ۱ آذر
نیست ما را هوس زلف پریشان کسی شعری از مهدی کاظمی
از دفتر نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۲۴ فروردين ۱۳۹۹ ۱۵:۰۰ شماره ثبت ۸۴۰۳۲
بازدید : ۲۰۸۴۵ | نظرات : ۲۹
|
آخرین اشعار ناب مهدی کاظمی
|
من ندارم نظری در پی چشمان کسی🌹
بر اسارت نبرم من دلِ خندان کسی🌹
کاروان نیست که دل هر که بخواهد آید🌹
فکر کردی دل من هم شده ویلان کسی🌹
عاشقی از منِ دیوانه گذشت ای جانا🌹
برو خود باش دلم نیست گروگان کسی🌹
خسته ام از همه عالم دلِ بیچاره بگو🌹
درد من بوده ولی او شده درمان کسی🌹
در تناقض شده ام من چه بگویم این بیت🌹
ابر این دل نرود قلبِ بیابان کسی🌹
یا که آن شاعر دل سوخته فرموده چه خوب🌹
نیست مارا هوس زلف پریشان کسی🌹
✍🏻رهگذر
|
|
نقدها و نظرات
|
باسلام در پاسخ سوالی فرمودید وزن شعر فوق با(فاعلاتن ) شروع میشود یعنی با هجای بلند همه مصراعها با هجای بلند شروع شده اند به جز مصراعی که عرض شد ( برو خوش باش) پس این مصراع تنها مصراعی است که با هجای کوتاه شروع شده است وهمین امر سکته ظریفی در خوانش مصراع ایجاد کرده است شاعر در اول مصراع طبق اختیار وزنی میتواند بجای فاعلاتن - فعلاتن تن بیاورد یعنی دو هجا کوتاه به جای هجای بلند مصراع اول ولی در این مصراع بعد از هجای کوتاه دو هجای بلند ویک هجای کشیده آورده است شما _ برو خوش باش را _ را تقطیع فر ما یید ب/ رو/ خش / باش / u/ - _ _ u
| |
|
درود دقیقا چیز هایی که باید عرض میکردم را شما زحمتش را کشیدید بسیار ممنون🙏🙏🙏🙏 | |
|
گلم خیلی هم سکته دارد بعدش وزن شعر رکن اولش فا علاتن هست نه فعللاتن "من ندارم نظری در پی چشمان کسی🌹" من ن دا رم فا ع لا تن بعدش شما از کجای اول این مصراع ( فاعلاتن یا حتی فعلاتن ) در می آورید "برو خود باش دلم نیست گروگان کسی🌹 ب رو خد باش خیلیم سکته دارد حالا شما نمیخوای بپذیری فدای سرت اما فراموش نفرما عزیزم (آنچه در آینه جوان بیند /// پیر در خشت خام آن بیند) | |
|
عرض ادب و احترام دارم جناب اخباری ارجمند بنده مخلص و ارادتمند شما و همه ی سپید موهای گرامی هستم. اگر نقل پند و اندرز بود یقین که از راه درو دست بوستان بودم چرا که "جوانان سعادتمند از جان دوست تر دارند پند پیر دانا را" اما پای قاعده و مقرره در میان است و پیر و جوان نمی شناسد و بیم آن میرود مطلبی به اشتباه آموزش داده بشود. ممکن است بنده هم اشتباه کنم لذا تا جاییکه ممکن است مطالب را با احتیاط مینویسم و اگر مطلبی یاد بگیرم باز هم دست بوستان هستم. برای شناخت وزن یک سروده، مصراع اول و بیت اول ملاک نیست بزرگوار. بلکه لازم است کل سروده را بخوانیم تا اگر تغییری حس کردیم، بر اساس آن تغییر وزن سروده را پیدا کنیم حتی اگر تنها در مصراع آخر شاهد تغییر باشیم. بنده "فعلاتن" را از جایی نیاوردم بزرگوار. "فعلاتن" در رکن اول از مصراع منظور جای دارد. و بنا بر قواعد و اختیارات شاعری، آن مصراع پایه و اساس وزن سروده ی شاعر است. ارادتمندم. | |
|
عرض ادب و ارادت خدمت استاد گرانقدر و دوست عزیزم جناب سلیمی بنی خوشحالم که حضور دارید و راهنمایید. و سپاسگزارم بخاطر توضیحات جامع و ارزنده ای که مرقوم فرمودید. آموختم از محضرتان و آرزوی سلامتی و شادکامی برایتان دارم. ارادتمندم. | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
سروده ی زیبا یی است
ولی از آنجا که اجازه نقد داده اید در کمال ادب و احترام نکاتی به نظر اینجانب میرسد معروض میدارم
1- کلمه ی (ویلان ) بیشتر یک واژ ی محاوره ای است و در بافت غزلی که همه ِ واژگانش کتابی است وصله ی نا همرنگی است
2- مصراع "برو خود باش دلم نیست گروگان کسی🌹" اشکال کوچکی در وزن دارد وبه سلاست واهنگ بقیه مصراعها نیست
3- مصراع"ابر این دل نرود قلبِ بیابان کسی🌹" پیچش معنایی یا بقول قدما تعقید معنوی دارد
حتما عرایضم را به روحیه والای انتقاد پذیرتان بخشیده اید
موفق باشید