سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        \از چه رو عادل شده نوشیروان؟”

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

        از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر قطعه

        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۴ اسفند ۱۳۹۸ ۲۱:۲۴ شماره ثبت ۸۱۹۰۸
          بازدید : ۴۸۲   |    نظرات : ۱۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

        گفت    روزی  از   چه  رو     نوشیروان ؟                                                               
        شهرتی  دارد  به   عدل و  ،  حفظ     جان
        گرچه  مشهورست     زنجیرش    به عدل                                                           
        او  بسی  رنج و   ستم    کرده        کَسان 
          
        او  به   دنیا کٌشت  ،   گا هی       مردمان                                                             
         مَزدک و یاران  ، که شد   "    نیکو روان"
        او پدر   را سست و بد      رفتار     خواند                                                           
        گفت بٌرد ه    کیش نو     بر          موبدان
                                     
        او    سِتا نَد     تاج و تخت و  مال و   جاه                                                              
        کٌشت عمو یش را ،    به   سان    دشمنان
        کٌشت بسیاری،   به جنگ  و،    راه و،  رزم                                                           
        ثبت تاریخ است  T هر    جا       و     مکان
         
        گفتم  هر کاری      که    شه  انجام    داد                                                          
          ظلم و  جوری  بوده    بر  ،  گردنکشان
        جنگِ  قدرت   بو ده  وٌ     خفظ       مقام                                                          
         بهرِ  ارضایِ   خودش      نی     مردمان
         
        کارِ  هر   قدرت  مداری      بوده        آن                                                           
        حفظ  قدرت کن   بِکٌش   گر     می توان!
        پس چرا او   یافت   شهرت     داد  گر    ؟                                               
        بود   قاتل      همچو      دیگر   حکمران  !
          
        گفتمش گر      کار و  ، هر کردارِ      شاهِ                                                           
         خدمتی  بر مردمان  بود      آن       زمان
        داده  شهرت تا  شود             نو شیروان                                                          
        ملکِ    آن زن    بوده و    ،   آن   حکمران
         
        بیوه زن  از  مردمان  بود      و    ،ضعیف                                                       
        حکمران        قدرت مدار ی    ،    پر توان
        حکمران   با   زور، مٌلکِ   زن         گرفت
        او    شکایت   برد    بر    نوشین      روان
         
        شه قضاوت   پی گرفت  حق   و     حقوق                                                             
        حقِ   مردم    بر    گزید     و  ، نی   کسان
        حفظ  جان هم   حفظ   جانِ  آن    خر است                                                         
         شاه  گشت    آگاه از     جورش      همان
         
        خر فراری بود    و   سرگردان    به    دشت
        از قضا  زنجیر   را    دادش              تکان
         خر هم  از   رنج   و     عذا  بِ   صاحبش                                                           
          خورد    بر     زنجیر   شه  ، در  آن مکان 
         
        هیکل ریز  و    نحیف  و         بارِ     پشت  
        ظلمِ دهقان  داشت   مهرِ     شه      نشان
        "مقتدا   " دیدی    د فاع     از      مردمان
         داده     مزد  عدل     بر     شاه      جهان!
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۸ ۲۳:۱۷
        بسیار زیبا و جالب بود خندانک
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سه شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۵:۴۹
        متشکر از توجه جنابعالی
        ارسال پاسخ
        مینا مرادی(ققنوس)
        دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۸ ۰۸:۳۱
        درود شاعر گرامی
        سبکی که انتخاب کردید خیلی خیلی سخته به نظرم
        هرچند از نظر جوانان سبک. کهنه ای به حساب میاد اما پر. مغزی این. نوع شعزها با روحیات ما بیشتر جور درمیاد
        خیلی لذت بردم
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سه شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۵:۵۲
        از توجه و زیبایی پاسختان بسیار سپاسگزارم
        ارسال پاسخ
        محمد باقر انصاری دزفولی
        دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۸ ۱۱:۲۷
        با سلام
        بسیارعالی و زیباسرودی بود
        درودشاعر بزرگوار
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سه شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۵:۵۳
        از توجه جنابعالی سپاسگزارم.
        ارسال پاسخ
        مسعود میناآباد  مسعود م
        دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۸ ۱۸:۳۵
        سلام :
        درود بر شما
        بسیار عالی ........... خندانک
        ..........
        ای چشم تو چشم چشمه هر چشم همه
        بی چشــــــــــم تو نور نیست بر چشم همه

        چشــــــــم همه را نظــــــــر بســـــــــــــوی تو بود
        از چشم تو چشمه‌هاست در چشم همه
        ---------------------------------ابو سعید ابوالخیر
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سه شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۶:۰۴
        بسیار ممنون،بیانی دیگر از شعر نوشته یِ شما

        ای چشمِ تو، چشمِ چشمِ ، عالم را ، چشم
        من چشم ندیده ام چو چشمِ تو به چشم
        چشمم ، زِ میان چشم ، چشمِ تو گزید
        این چشم چه چشمیست چه چشمیست چه چشم
        ارسال پاسخ
        سمیرا_خوشرو
        چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۸ ۱۰:۳۶
        درودتان گرامی

        بسیارعالی
        🌸🌸🌸🌸
        🌹🌹🌹
        👌👌👌
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سید مقتدی هاشمی پرست
        سه شنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۶:۰۵

        از توجه جنابعالی فراوان سپاسگزارم.
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        6