سزاوار تو هستم

سزاوار تو هستم 

در بهاران، همچو باران
سزاوار تو هستم
در تب برف زمستان
تو شکوه یه کویری
زیر نور چشم مهتاب
من صلابت کوهم
تو سلام صبح آفتاب
تو یه مثنوی، پر از شور
تو سکوت شب عریان
من یه شاهنامه، پر از رزم
مرهم زخم  تنگستان
تو ماه بی نظیری و
من شبستانی بی خوابم
بر لب تشنه ی شبهات
خلوتی نجیب و نابم
تو حریم سبز چشمات
من سزاوار چه هستم؟
من سزاوار تو هستم
اگه یک دم، به قلب تو نشستم