ثانیه های آخر

بی تو گل من

حال دلم زار و پریشونه
شعر های مبهمم
گم می شن  تو خلوت خونه
نبض احساسم تو رو
کم داره خوب نازنین
یاد چشم ناز تو
بر قلبم انداخته طنین
آسمون دلم ابری شد و
بغض گلوم سنگین تر
کاشکی بشکنه این بغض و
چشمام بشه تر
کاشکی بارون چشام
بشوره غبار احوال من و
تا کسی از شعرام نفهمه
وخامت حال من و
آسمون خدا هم دلش گرفته
چه بغضی داره
کاشکی بباره
کاشکی با اشک چشاش
منو یاد تو بیاره
حس بارونی چشام
داره از بغض دلم کم میاره
کاشکی بارون خدا
رو غم شعرام بباره
داره بارون می باره
عجب آهنگی داره
صدای شرشر بارون
با صدای ساز من
انگار هماهنگی داره
انگاری  بارون داره
به گلای باغچه دلداری می ده
آخه از دوری تو
هر چی گل توی دنیاس
بدجوری درد کشیده
اشکای آسمون دارن
بوسه میدن به پنجره
می شکنه بغض سکوت ساز من
از انعکاس هق هق این حنجره
نفسام داره به آخر می رسه
قلبم از عشق تو فریاد می زنه
نگام به نبودنت خیره شده
دارم آروم می خوابم
ثانیه های آخر تن خسته ی منه