اِنا لِله وَاِنا اَلَیهِ راجِعون

درود بر شما بانوی گرامی
شعری به غایت زیبا بود احساس داشت و عاطفی بود، و نو بود، و در مضمون غزل بود ؛امّا در قالب غزل نبود. خواستم بگویم غزل مثنوی ولی آن هم نبود و خواستم بگویم که ترکیب بند، اما دیدم آنهم نبود؛ اصلن از قالب می گذریم شعر بود.
یادم آمد به این گونه اشعار پست مدرن می گویند می گویند سید مهدی موسوی مبدع آن است نوعی زبان پریشی و بی سرانجامی رابا خود می برد
جای تحسین داشت و ارزش بیش از یکبارخواندن داشت
مرحبا