❤
هــمه جــوره , تـــکیه گاهِ خودمم
مشـــکلاتو پشتِ ســَــــر میـــذارم
غــــم و غـصه رو زمــینگیر میکنم
یــه دل انــدازه ی آســـــمون دارم
واســه من پیله, خودش ,پــروازه
تـوی ســختیه که المـاس مــیشی
نمیتــــرسمو قویـــترم میــــــشم
وقتی پاپس نکشی,خاص میشی
خــودمــم , بَرگِ بـرنده ی خـودم
روی هرچـی غصه رو کـَم میـکنم
قـدرتِ عـقــب نـشـــینی نـــدارم
مــُچِ نــاامیدی رو خـَـــم میـکنم
دریــا, آروم بــــاشه یــا طـوفـانی
واســه ماهــی, هر دوتاش زنـدگیه
ساحله که ماهی توش غرق میـشه
ماهـــی وابــســته به دلبـــســتگیه
رگِ خـــوابِ دنیـا, تو دستِ مـنـه
من میشم ماهـی و دریای خـودم
میـشینم پــای خـودم تا هــمیشه
پا میشم خودم ,پیشِ پای خودم
زنـــــدگی , بُـردمـــــو بــاور داره
کــــه نجــــــنگیده ,ازم مـیبـــازه
خــیلی وقتـه که به پام میسوزه
خیـــلی وقـتـه کـه باهام میسازه
خــطرِ سقـوطو مـیـخَرَم به جون
واســه لمـــسِ لــــذتِ پـــروازش
واسه من پیله قفس نمیشه,چون
مــن خــودم, خـبر دارم از رازش
اونــــایی کـه پـا به پـام نیومدن
حتــی رویـــاهاشونم خــاطِــرَمه
ولــی مـن, دل بـه دل, اونا میدم
مــهربون بـــودن زیـــادِشَم , کَمـِه
وَسَطِ شــخـصیتایـــی از حُبــــاب
وَسَطِ صـــورتـَـکایِ بــی حـــساب
خوبه که , ظــاهِرو باطــن یکی م
بی نِـقابم ,بی نـِــقابم ,بی نـــِـقاب
مرضیه ـ عاشوری
امید بخش و زیبا بود