غمنامه ای به رسم همدردی برای زلزله زدگان آذری

بم یا اهر؟ این فاصله چندان مهم نیست
وقتی نباشد سرپناهی نان مهم نیست

وقتی عزیزی زیر یک خروار خاک است
دیگر کسی حتی برایش جان مهم نیست

یک شکل غیر هندسی در شهر پیداست
وقتی که مرز کوچه تا ایوان مهم نیست

پاشیده ازهم سفره ی افطار امسال
افتاده از بالای رف، گلدان، مهم نیست

از ورزقان تا آسمان پل می زند غم!
غمنامه یا منظومه یا دیوان مهم نیست...

آوار شد بر شانه هایش سقف خانه
مردی که در رویای او دکان مهم نیست!

چادر به دندان، مات و بی دیروز یک زن
یک زن که می میرد دلش آسان، مهم نیست؟

مادر! اگر بی خانمانی، کودکت را
در بیت هایم می دهم اسکان، مهم نیست

تبریز! در دستان ایزد جایت امن است
هرچند شد گاهی تنت لرزان مهم نیست

وقتی دلت دریا، غرورت قصه سازست
بگذار دنیایی شود ویران مهم نیست