زمین آزرده خاطر دلبرانی ناز می خواهد

زمین آزرده خاطر دلبرانی ناز می خواهد

میان صحن لرزان ناله ای آواز می خواهد

سخاوت پیشه بودی پیش از این ای مهد رویاندن

گمانم بذر مه رویان به دل اعجاز می خواهد

دگر این معجزه از این فراتر هیچ کی دیدی ؟

میان مردمان وحدت چنین دمساز می خواهد

بیا گل آبتین از آن تو، خشم از چه رو داری ؟

دگر کارت به گل خاتون نباشد ، باز می خواهد

زمین می لرزی اما لرزش دلهای عاشق را

ببین آری بسوی هم چنین پرواز می خواهد

کمی با ما مروت کن بگو دیگر چه می خواهی

محبت بی  گسل شاید ،  صفا جانباز می خواهد

به خوان این فراموشی نوشتی صلح ، می جنگی

طبیعت ، خواب خرگوشی  ، کمی اغماز می خواهد

بزن شیپور آتش بس در این سرشاخیت با ما

دگر اینک به خاکم من نه بارانداز می خواهد

رحیقا درد بی درمان اگر دیدی سلام از ما

به درد دردمندان در نمازی ، راز می خواهد