یادت هست؟! (در قالب سروش)

درود استاد عزیز
بسیار زیبا و خاطره انگیز بود

زیباست‏ ‏و‏ ‏دلنشین‏ ‏جناب‏ ‏معصومی‏

بداهه‏ ‏تقدیمی~~~

روزگار‏ ‏ساده‏ ‏ای‏ ‏را‏ ‏داشتیم
دلبر‏ ‏و‏ ‏دل‏ ‏داده‏ ‏ای‏ ‏را‏ ‏داشتیم

دوستان‏ ‏و‏ ‏اشنایان‏ ‏مهربان‏ ‏
مثل‏ ‏والی‏ ‏زاده‏ ‏ای‏ ‏را‏ ‏داشتیم

با‏ ‏مناجاتی‏ ‏همیشه‏ ‏رو‏ ‏به‏ ‏را
کاسه‏ ‏ی‏ ‏پر‏ ‏باده‏ ‏ای‏ ‏را‏ ‏داشتیم

پشت‏ ‏هم‏ ‏مانند‏ ‏کوهی‏ ‏استوار
وقتی‏ ‏از‏ ‏دست‏ ‏داده‏ ‏ای‏ ‏را‏ ‏داشتیم

درودتان جناب معصومی دوست فرزانه و گرانقدر
بسیار زیبااااااا
قلمتان جاری

آری آن کوچه باغ یادم هست
قارقار کلاغ یادم هست
آن همه اشتیاق یادم هست
طعم تلخ فراق یادم هست
آن دو چشمان زاغ یادم هست
کودکی هایمان چه زود گذشت
سخت و آسان و هر چه بود گذشت
همه سودا بدون سود گذشت
شصت و هفتاد و این حدود گذشت
ظرف روی اجاق یادم هست
غیر از آن خاطرات چیزی نیست
لقمه کوچک و لذیذی نیست
نوکر و کلفت و کنیزی نیست
ارزشش درهمی، پشیزی نیست
آن همه اتفاق یادم هست
#رضا_زمانیان_قوژدی
بداهه تقدیم به استاد معصومی عزیز

درود بزرگوار

بسیار زیبا بود

سلام :

به سراغ من اگر میآیید
نرم و آهسته بیایید ، مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من (سهراب)
_____________ .

درود

درود

پاینده باشید

درود استاد گرامی بسیاار زیبا

سلام و درودتان جناب معصومی عزیز!
بسیار زیبا سروده اید.
فِرِسته ی زیبایتان را می توان پنج شعر جداگانه در قالب سروش دانست؛ ولی اگر همه را یک شعر بپنداریم، آن شعر در قالب مسمّط خواهد بود؛ البته اگر قافیه ی مصراع پایانی در هر رشته، متفاوت با سایر رشته ها بود، شعرتان یک سروش پیوسته محسوب می شد.
اثر زیبایی آفریده اید.
باز هم درود