در سکوت

چهار دل‌سروده‌ی غمگین از لابلای شاعرانه‌هایم.
پیشاپیش از ترسیم فضای غم عذرخواهم.
۱
لحظه‌های قلبِ خود را، می‌سرایم، در سکوت!
بشکند، با بغضِ غم، موجِ صدایم، در سکوت!
.
قطره‌ قطره، نای جان، شد محو در، دریای درد؛
وَز دلم، چیزی نمانده، ازبرایم، در سکوت!
.
گریه‌ها را، می‌سرایم، با صدای حنجره؛
می‌شود، سرشارِ باران این هوایم، در سکوت!
.
نبضِ ژرفای نهانِ بحرِ جان، شورشگر است؛
موجِ دریایم؛ ولی، از خود رهایم، در سکوت!
.
دخترِ احساسِ من، محصورِ بغضِ لحظه‌هاست؛
نیست نایی؛ تا بگویم، نارضایم، در سکوت!
.
زین سرودِ سرد و بی‌روحِ دلِ تنهای خود،
می‌سرایم، با نوای لحظه‌هایم، در سکوت!

زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)

...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...

۲
در سکوتِ دلِ خود، داد زدم

دادِ دل، یکسره فریاد زدم

بس‌که احساسِ دلم درد و غم است

مشعلِ غم به رهِ باد زدم

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل‌گویه‌های بانوی احساس.

...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...

۳
من،

هر روز،

به تکرارِ خطوطِ تاریکِ تاریخ،

خط خطی می‌شوم!

من،

خط خطی می‌شوم هر روز:

در خطوطِ دَرهَمِ لایه‌های زخم؛

در خطوطِ پُرخَمِ جادّه‌های اخم؛

در خطوطِ مبهمِ خواب‌های چشم!
*
من،

خط خطی می‌شوم هر روز:

در سکوتِ نگاهم؛

در چروکِ چشم‌هایم!
*
به رگ‌هایم نگاه کن!

دست‌هایم را ببین!

رازِ خطوطِ زندگانیم را،

از فالِ خطوطِ دست‌هایم،

رمز بگشای!

من،

خط خطی می‌شوم هنوز؟

زهرا حکیمی بافقی، کتاب صدای پای احساس.

...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...

۴

خسته از، بغض و، غمِ مهر و، وفایم، در سکوت!
روی کاغذ، حسّ غم را، می‌نمایم، در سکوت!
.
عاطفه، می‌بارد از، نبضِ سکوتِ سینه‌ام؛
اوجِ فریادِ درون را، هم‌صدایم، در سکوت!
.
در سکوتِ بغض‌های قلبِ من، بس رازهاست؛
مرگِ خاموشِ دلم را هم، ‌سُرایم، در سکوت!
.
قلبِ من، غم‌خانه‌ی رنج و، بسی دردِ دل است؛
با غمِ دل‎‌های خسته، هم‌سَرایم، در سکوت!
.
من به سازِ این قرونِ سرد و تاریکِ زمان،
هم نوایم؛ هم نوایم؛ هم نوایم، در سکوت!
.
دردهایم را، از اعماقِ قرونِ سردِ سرد،
می‌نویسم، هر شب و، روز و، مسایم، در سکوت!
.
قدمتِ مرگ و، سکوتِ قلبِ حسّاسم، بسی است؛
می‌نویسم قصّه‌ای، از غصّه‌هایم، در سکوت!

زهرا حکیمی بافقی، غزل۶۲، کتاب: آوای احساس

...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...

پ. ن:
امید که هیچ غمی خاطر نازک‌اندیشتان را آشفته ننماید!
در لحظه‌های سکوتِ لب‌های مهر

احساس می‌کنم آوای سینه‌ام

می‌بارد از لبِ تو؛ با دنیای مهر

آوای دلتان شاد!

زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)