سلامم را برسان

و پروازی را اغاز کردی که پر از زیباییست

فرار کردی از این زمین سرد و تاریک

به اسمانی که اگر چه سرد است

ولی غرق نور و روشنایست

رفتی و دیگر باز نخواهی گشت

به زمینی که جز سختی

هیچ هدیه ای را برایت باز نکرد

خوب می دانم..

می بوسمت

اگر چه دیگر لبانم حسی ندارد..

صدایم را  نشنید جز تو کسی...

خدا پشت و پناهت

راستی!

سلامم را برسان..................