بارش لطف

« بارش لطف »
سابقاً   از  لطف  تو ، بر  من  بسا   انفاق    بود           
 بارش لطف   تو  بر  من ، شهرت   آفاق     بود
مطلب   بارِ  گران    امر   تو ، بـر  دوش     من           
 همچنان  گُلدسته ي  شفاف  و هم  بَراق2  بود
مخزن  صبرم   اگر  كم  شد ، مرا   معذور  دار          
  اين  سرِ كم  طاقتم ، در  زير  صد   شلاق   بود
كي   ره   فكري  برايم   بود ، تا  ره  طي  كنم           
 اسب   فكرم  دايماً   واماند  و  در  باتلاق   بود
كي  دل  غمديده ام  را  بود  تسكين  در جهان            
جاي  تسكينش  دلم  از  زجر  مردم  داغ    بود
دفتر  صبر  مرا ،  هـر  گمرهـي   بـر  هم    بِـزد            
دفتر  صبرم   زِ  جور  مردمان  ،  اوراق3    بود
غصه ي     ديوانگي    مردم      ابله          مدام            
همچنان رزقي ،كه همچون رزقي از خلاق  بود
مردم  گمراه ، مرا  در   ظلمت  شب    برده اند           
 كي  ره  آنها ، به  صبح  سبز  دشت و باغ   بود
تك تكي  انسان  بديدم ، ليك  چون    پيغمبران           
در ميان  جمع  مردم، همچو يوسف  طاق4 بود
اي حسن ،از  قسمت روز  ازل  نـتوان گريخت           
 گوئيا  اين  قسمتـت، از  حكمت  خلاق    بود
٭٭٭
  1- سنگين   2- درخشان  3- ورقه شدن  4- يكتا – تنها ماندن