نظر دوست

از همه فرزانه تر ، چشم تو ای دلبرم
از همه دیوانه تر عاقل هم کور و کر
دانش این چشم را پاس کنم تا عبد 
باز تو استاد و ما مست و کمی خیره سر
عشق بیاموختم از نگهت ، عشق جان
سرمه نویست چرا ، مشق کند خط تر
درد و بلایت به جان ، دختر شرقی مان
شاعره جان داده بر شعر بیان یک نظر 
گفته که شیدا بیان بر قلمت ظلم کن
بیشتر از این نویس ، از قلمت کار بر  
حال جوابش دهم با سخنی شعر گون
گویمش ای دخترم ، نیست مجالی دگر