در پیشِ پایِ آمدنت یک غزل شکست

در پیشِ پایِ آمدنت یک غزل شکست

یک سینه آه بر سرِ این کوچه گشته مست

یک،آسمان ماه برایت کشیده ام

نقشِ تو بر پرده ی دل آشیانه بست

این چایِ داغ طعمِ دلِ بی غشِ تو شد

یک شاخه گل هم بکشم از تو رویِ دست

این نارفیق سینه ی من می کشد هوار

عکسِ تو را دیده و او گشته بت پرست

گفتند که این آینه ها یادِگاری اند

آینه ی قلبِ مرا مهرِ تو شکست

باید تو را تا دلِ خود خط کشی کنم

تا بینمان خط بخورد هر چه بود و هست

نُک می زند بر سرِ دل مرغِ آرزو

در باغچه ی خاطره ام سیبِ تو نشست