حتم دارم!

درود

من زمینم،آسمانم شو،بیا تغییرکن

گر که آلودم تنم،با نور خود تطهیر کن

گر چه در هر ذره ام درد جنونت رخنه کرد

با دو قرص بوسه این مخروبه را تعمیر کن

خواب دیدم در میان بازوانت گم شدم

بسترم شو خواب چشمان مرا تعبیر کن

در سکوتت از رضایت هیچ آثاری نبود

با سلامی و کلامی خنده را تصویر کن

لب ببند با داغ بوسه،مهر و مومم کن دمی

این تن تبدار را از آتش خود سیر کن

شعله ای را در میان سینه ام شورانده ای

این اسیر خسته را با دست خود زنجیر کن

شعله

درود استاد بسیار زیبا قلم زدید

سلام جناب مهرآبادی
بسیار عالی و دلنشین
مانا باشید گرامی

درود وبسیار زیبابود

درود برشما
بسیارزیبا بود
پاینده باشید

درودتان
بسیار زیبااااااا