سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        اشک دما وند (به مناسبت روز پدر)

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

        از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱ فروردين ۱۳۹۸ ۰۲:۳۱ شماره ثبت ۷۲۳۰۱
          بازدید : ۴۴۹   |    نظرات : ۵

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

        -                                               
         در گذر   از دشت   و کوه و   در    نگاهی  ،آزمند                                                  
          چشمت  افتد  کوه    زیبا  ،   آن     دماوند    بلند
           چشمِ من می افتد آن بالا ،  به   کوهی پر  ز برف                                              
          خیمه ای از برف در بند است ، ودور از هر گزند
          دامنی گسترده بر صحرا  ، پر از گل   هایِ   سرخ                                               
        سر   کشیده   بر  فلک ،بس سر فراز و    سر بلند            
         چشمه ها   جوشان به پیش و ، جوی هایی  پر   زآب                                                
        در  شتاب   پایِ کوه هستند،     چون   تیر    از  کمند
           گونه هایش سرخ   از   لاله   ،   کنارش    رنگرنگ                                                     
          غنچه  ها یش  در  شکوفایی  است  بر آتش      سپند
                                 گویی  آن  خورشید  بر  شبنم    چنان    افشانده    نور  
        کوِه   نور  اینجا  فتاده   ،نیست   در جا یی  به   بند !                        
        لرزه  بر  اندامِ   گل   می افکند    گاهی    نسیم                                                       
        تا که  سر زیر آورد گل ،  دارد  از اجداد  ، پند
        رَشک بردم لحظه ای ،   بر  این  بلندِ    پایدار                                                      
        او چرا همیشه   شاد  است و  ، به دور از   ریشخند
        مردمان هستند   انسان   با   هزاران ر نج و غم                                                      
          گه گهی آزرده حال از هم  ،  نشانش    پوز خند
         گاه ،  دردِ خویش دارند  ،    گاه  ،دردِ این آن                                                     
         درد ها فریاد  سا زند  و ،     بر آیند  از         نژند
        ناگ               نا گهان ابری    بر   آمد    ،  بر   فرازِ      کو هسار 
        قرن ها  این کوه دیده رنج   و  ظلمِ       روزگار                                                        
        حمله و کشتار  تاریخِ   بشر  ،          بی   قید  و   بند
        توده هایِ غم،   همه افروخته     قلب   و  درون                                                          
        می فشارد آن درون دایم  ،     بیفزاید    روند
        رنگِ رخسار برون هز گز   نگوید    از   درون                                                        
        در درون  پٌر  گشته   آتش   ،  بر قسم ها   پای   بند
        گر بر آشفت از   غم مظلوم و ،   ظلمِ    حاکمان                                                       
           آتشی  ریزد  برون و  ،این  زمین   لرزد    به  چند
        "مقتدا"   این   پند    را   یاد   آور و ،  شکری  گذار                                                          
         عقده ها   چون آتش  سوزان   بٌوَد  ، بر   هم مَمبند
        گر   به    هم  پیوسته    گردد      ، عالمی    آتش   زند                                                    
          عالمِ   ظلم و ستم   را    ،   هرکسی   ، در   دل  فِکند
         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        شنبه ۳ فروردين ۱۳۹۸ ۰۰:۳۵
        سال نو مبارک خندانک
        کبری یوسفی
        پنجشنبه ۱ فروردين ۱۳۹۸ ۱۶:۴۹
        سلام بزرگوار
        زیبا وقشنگ سروده اید
        موفق باشید ودرپناه خدا
        خندانک خندانک خندانک
        همایون طهماسبی (شوکران)
        جمعه ۲ فروردين ۱۳۹۸ ۰۲:۳۴
        درودتان
        بسیار زیباااااااا
        نوروزتان مبارک
        خندانک خندانک خندانک
        شهرام مودب
        جمعه ۲ فروردين ۱۳۹۸ ۲۲:۴۵
        درودها،
        برقرار باشید و منصور خندانک
        مهرداد عمران
        يکشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۸ ۲۱:۱۹
        تو آن سو و من این سویش در آغوش دماونديم
        وطن گرچه پر از درد است به خاک ش سخت پابنديم
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3