آبی اثیری

آرام برف بارد، در کوره راه حرمون
خورشیدهای شبرو، شبتاب های مجنون
تکرار میتوان شد، در معنی ستاره
در جلگه ی تلاجن، در خواهرانه ی خون
گاو ستبر سبز مرکوب ماه موعود
پیراهن خزان مفروش زرد دامون
در رستخیز شرح آفاق پرگشودن
تکرار سربداران، در نای گرم اکنون
بر ساعت تغزل، اهرام بغض آهنگ
از شب عبور کردن، در اشکهای زیتون
شب خیمه ی عبوسی بر موجهای دریاست
از شعله ی نگاهت گرمست صبح هامون
مریم چه بی ترادف انگاره ی سپیدیست
نارنجپوش بهت دیوارهای محزون
رنج سکوت محوم، در آبی اثیری
اندوه بیشماریست، از بیشمار افزون