پرواز

غرق در اوهامی
به کجا می نگری؟
فکر پرواز نکن
پرو بالت بسته ست
آسمان جای تو نیست
سقف تو کوتاه است
تو به این خاک تعلق داری
فکر پرواز نکن
پای تو زنجیر است
اوج رفتن بتوانی دوقدم
دست می یازی به چه سو
دست تو در بند است
 فکر رفتن به دل اقیانوس
از سرت بیرون کن
تو شنا نتوانی
آنطرف قایق هست
لیک دست پارو زدنت...
در سرایی که تورا می بندند 
فکر پرواز بسی دشوار است
من اسیر غل و زنجیر شدم
لیکن ای فرزندم
تو به این بند گرفتار مشو
تو به پرواز بیاندیش و برو
آسمان جا دارد.....