دلتنگ

شاعر شدم و به دردها پیوستم
عمری ز خودم جدا نبودم ای کاش

احسنت
چقدر زلال و زیبا

همواره در اوج

درودفراوان برشما

جناب آقای منصوری عزیز، سلام علیکم.
........................................................
درودِ خداوند براوبادکه فرمود:
سنگ راازهمانجایی که دشمن پرت کرده، بازگردانیدکه...شرّ راجُزشرّ...پاسخی نیست.
............................................................
فرصتی شد وچند سروده ازشما خواندم...به نظرم می رسد که کمترفعالیت دارید دررابطه باهموندان...یاپاسخِ کامنت رانمی دهید ویاشایدهم اصلاً شرکتی فعّال دربازدید ازسروده های دوستان ندارد...وشاید همین باعث شده که سروده هایتان که بسیار هم زیباهستند.....«البته بجزمواردی اندک که مشکلاتی دارند»..موردِ کم لطفی قرارگرفته اند...به هرحال «بِده بستان» دربسیاری امور...جاری وساری ست وگریزی هم ازان نیست....بنده معتقدم که حیفند این سروده ها وبیشترباید درمعرضِ خوانش قراربگیرند.
ببخشید بزرگوارنتوانستم که نگویم...خوددانید.
برایتان آرزوی موفقیّت دارم.

جناب استاد شیخی عزیز.‌...باتشکر از عنایت ویژه تان....متاسفانه در گیری در کار طبابت فرصت زیادی برایم نمیگذارد .‌بااین وجود در حد بضاعت گهگاهی کسب فیض میکنم و توشه برمیدارم...امید است بتوانم تلاشم را گسترش دهم