چهار مربع آبی معنادار

چهار مربع آبی معنادار
با رنگ، به برفابهای کاغذی برگردان
و عطر گس بلوطها
که حبس میشود،
ستاره را میان شیارهای پرچم تقسیم کن
شهرها را  در گلوی مصوت رعد بخوان!
یک چمدان صورتی خاصرا، بهم بریز!
که عنصرهای زمستان در چشمان تو، گم میشود
دریا، در ماهوت لغزنده ی زیر پاهایت،
پخشیده است
و رزهای تند آجری که در کنار ماسه زاران متال میروید
...
بنشین!
شطرنج ها را بچین!
کتابها را حاشیه نویسی کن!
و عطر دهانترا
آه
گیلاس............،
همیشه خط خطیترین بهانه ی سرماهاست

و ساعت حتما در خوابهای مرکب آغوش تو صرف میشود
همیشه زمان
در بدیهیترین نقطه ی تعادل گم شده بود
دستترا را به فصلها بیامیز
و آهنگها را که عصاره ی بشارتی ابدیند
چرا که دوست دارم

چقدر غمگین باید بود
و بیتکراری، شکوفه ی مرصع طمعزاری که به تار تیره ی شب چسبیده است
عطر دهانت را به تفرجگاههای نت بکار
آغشته باش!
به آتش
به بیشکیب ترین درد ویرانی
لبهای جهان
گرمترین تکرار بوسه بر شاخه ی طلایی توست
.
.
.

لمس تندیس مرجانی غزل،
به عاشقانه ترین تاریخستان آب
و کشف سبز معبدهای ناشناخته ی تب،
حریر اکتاوهای نوری که موکل عطشند
گاه اشتباه میکنم که سکوت کنی،،،
و برفابهای شیرناک هر رگ
در چهارگوش آبی معنادار