ای که مرا خسته زجان میکنی

با من شوریده سبو می زنی            مستی خود با دکران می کنی

وصل تو ای ماه معما شده              حل معما به چه سان می کنی

می شکند این دل اگر اهن است      انچه تو با پیر وجوان می کنی

شعله به افاق فکندی زغم               سینه پر از اتش ان می کنی

خسته ازاین بازی هرروزییم               خسته تر از جور زمان می کنی

مرغ دلم بر لب دیوار عشق             تا فکند  لانه  پران    می کنی