* عجب آشفته بازار است اینجا *

درود بانوی ادیب و ارجمند

یکی از رسالتهای اهالی قلم و شاعران اینه که زبان مردم جامعه خود باشند و معضلات اجتماعی و دردهای دیگران را بیان کنند.

متاسفانه این موضوع به قدری تکان دهنده و خطرناک است که جا داشت ( و دارد ) هر اهل قلمی و هر شاعری به زبان خودش این عمل غیر انسانی را نقد کند.

درود بزرگوار

رسالت شاعری حکم می کند که در برابر ناملایمات اخلاقی سکوت نکنیم و زبان اعتراض بگشاییم.

درود جناب زارع ، شاعر ادیب و ارجمند

یکی از رسالتهای اهالی قلم و شاعران اینه که زبان مردم جامعه خود باشند و معضلات اجتماعی و دردهای دیگران را بیان کنند.

متاسفانه این موضوع به قدری تکان دهنده و خطرناک است که جا داشت ( و دارد ) هر اهل قلمی و هر شاعری به زبان خودش این عمل غیر انسانی را نقد کند.

هر چند که در بیان و تشریح دردهایی از این دست ؛ شاعر یا اهل قلم به ناچار مجبور به استفاده از بعضی افعال و واژگان میشود ، به نظر من ایرادی هم ندارد ( البته شما هم با بینش بلندتان تایید فرمودید ) همانطور که شاعران دوره مشروطه مثل : زنده یاد میرزاده عشقی ، نسیم شمال ، ایرج میرزا ، ملک الشعرای بهار و ... برای بیان دردهای اجتماعی از واژگان به ظاهر آب نکشیده استفاده کرده اند.

تندرست بمانید و برقرار

درود ادیب بزرگوار

رسالت شاعری حکم می کند که در برابر ناملایمات اخلاقی سکوت نکنیم و زبان اعتراض بگشاییم.

تندرست بمانید

درود بانوی ادیب و ارجمند

یکی از رسالتهای اهالی قلم و شاعران اینه که زبان مردم جامعه خود باشند و معضلات اجتماعی و دردهای دیگران را بیان کنند.

متاسفانه این موضوع به قدری تکان دهنده و خطرناک است که جا داشت ( و دارد ) هر اهل قلمی و هر شاعری به زبان خودش این عمل غیر انسانی را نقد کند.

دلتان شاد

درود بزرگوار

یکی از رسالتهای اهالی قلم و شاعران اینه که زبان مردم جامعه خود باشند و معضلات اجتماعی و دردهای دیگران را بیان کنند.

متاسفانه این موضوع به قدری تکان دهنده و خطرناک است که جا داشت ( و دارد ) هر اهل قلمی و هر شاعری به زبان خودش این عمل غیر انسانی را نقد کند.

به قول حضرت سعدی علیه الرحمه :
عالم بی عمل به که مانَد ؟ به زنبورِ بی عسل

وقتی که جامعه با ریا و تظاهر اشباع شود ، اینگونه هم می شود.