مناجات

سلام و درود بر بانوی مهربانی ها
مهرتان را سپاس
باشید به لطف

درودو عرض ادب بزرگوار
سپاس از لطف بیکران شما
پاینده باشید

سلام و درود بی پایان برشما جناب زارع ارجمند سپاسگزارم که نظر ارزشمندتان را بیان فرمودید اما نظرها می تواند در عین ارزشمندی با هم بسیار متفاوت باشد و در این اثر شاعر تمام احساس و حرفها را به وضوح بیان کرده قبل از این که به گفتگو بپردازیم ابتدا این مطلب راعرض کنم که هرجایی نتوانم حرف و احساسم را بیان کنم هرگز در اسارت وزن و قافیه نخواهم ماند حرفم را در حیطه دلنوشته و شعر سپید بیان می کنم می توانید در سایت های دیگر مطالعه بفرمایید البته اگر قابل بدانید .پس در مورد اسارت وزن و قافیه با شما هم عقیده نیستم و حصاری هم برایم وجود ندارد کلا محدودیت را نمی پسندم.اما در مورد وزن بیت یاد شده فقط از اختیار شاعری استفاده کردم و جای یک هجای کوتاه و بلند را جابجا نمودم .وقتی به معنی میپردازیم از نظر من یک شعر میتواند مورد توجه فردی قرار بگیرد و فرد را وادار به صحنه سازی و ساختار ذهنی نماید دراین مورد افراد بسیاری با شعر ارتباط برقرار نمودند اما شما و چند شاعر محترم دیگر از لحاظ معنایی این ارتباط را نداشتید که قبول می کنم شاید توانایی من در انتقال احساسم ضعیف بوده و از شما پوزش می طلبم اما داستان این شعر جدال عقل و احساس در مورد عشق در ذهن شاعر هست که برای این جدال و دوری از معشوق با به شناخت خداوند می رسد یعنی خداوندی که در ذهن شاعر هست همان خدایی که در وجود انسان است "گفتم تو از کجایی ؟در بزم آشنایی گفتا ز سرزمینی در شان کبریایی"در مصرع های بعد شاعر از دوری معشوق شکایت می کند و راه چاره را می طلبد و خداوند اورا به صبر سازش و امیدواری دعوت می نماید و در نهایت از خداوند می پرسد که عقل و عشق و مستی آیا می توانند در کنارهم باشند {همانکه در اذهان نقش بسته و می گویند عشق و عقل در یک سرزمین نمی گنجند} و خداوند پاسخ می دهد که اگر با عقل عاشق بشوی هم زیبا و باصفاست.امیدوارم حداقل در انتقال معنا بصورت ساده تر موفق بوده باشم .پاینده باشید ممنون از حضور ارزشمند شما

سلام و درود برشما
سپاسگزارم از همراهی خوبتان
پاینده باشید

سلام جناب سلیمی بزرگوار سپاسگزارم که وقت ارزشمند را برای شعرم گذاشتید و دقت داشتید البته در مصرعی که فرمودید شعر از وزن خارج نمی شود اگر جسارت نباشد بار دیگر بدون اتکا به آنچه در ذهنتان نقش بسته مطالعه بفرمایید متوجه می شوید که از وزن خارج نیست فقط چون حالت بیان با مصرع های قبل تفاوت دارد بنظر می آید که وزن رعایت نشده در حالیکه هجا ها ی کوتاه و بلند مرتب و با مصرع های قبل یکسان است.
در مورد طاقت به زخم دل : برای من معنی دار است در سایت های دیگری که اشعارم را منتشر نمودم دوستان با طرزفکر من آشنایی دارند که سعی دارم مخاطب را وادار به اندیشیدن کنم و با دیدن نظر شما دانستم که موفق بوده ام.معنی این بیت برمی گردد به دو بیت قبل که انسجام بین ابیات را حفظ نموده .در دوبیت قبل پروردگار بنده اش را به صبر سازش و امیدواری دعوت می نماید و این سه را بعنوان اسلحه هایی برای مبارزه با این ناراحتی و بی مهری که دیده مطرح می نماید و بنده خدا در مضمون شعر به خداوند یادآوری می نماید که اگر دوباره قلبم جریحه دار شود {زخم دل} طاقت این درد را ندارم .اما در مورد پروانه که من فکر می کنم شمع بیان سوختن و ساختن است و پروانه با اینکه رهاست و می تواند شمع را در این وضع ترک کند اما به دور شمع و نورش می چرخد تا اینکه عمرش به پایان رسیده و جان می دهد . پس برای رساندن منظورم پروانه گزینه بهتریست . سپاس فراوان باز هم منتظر نظرات ارزشمند شما هستم.پاینده باشید.

باز هم سلام بانو
من که عرض کردم قصدم ایراد گرفتن نیست آنچه گفتم نظر بنده هست و ممکن است درست هم نباشد
دوباره سپاس گذاری میکنم بابت اشتراک شعر زیبایتان

سلام و عرض ادب
سپاس از همراهی پرمهرتان
پاینده باشید

درود بر شما بزرگوار
سپاسگزارم که خواندید به لطف
و نگاشتید به تواضع
پاینده باشید

سلام گلبانو
زیبا حضور شماست
سپاسگزارم
به مهر باشید

سلام و درود برشما
سپاسگزارم
پاینده باشید

سلام و درود بی پایان بر شما
خرسندم به حضور سبزتان
مانا باشید و سپاس

سلام و عرض ادب مهربانوی گلم
سپاسگزار محبت شما هستم عزیزدل
به مهر می خوانید و به مهر می نگارید
حضورتان به دل و دیده

سلام و درود بر استاد گرانقدر
سپاس از لطف حضورتان
پاینده باشید

سلام و درود برشما بزرگوار
مهرتان را سپاس
پاینده باشید

سلام و درود بی پایان
حضورتان سبز
سپاسگزارم

حضورتان سبز
مانا باشید

فدای دل پاکت جانانم

سپاس بیکران

سلام عزیزدل مهربانم
زیبا نگاه شماست
حضورت بر دل و دیده