شنبه ۳ آذر
|
دفاتر شعر سیده نسترن طالب زاده
آخرین اشعار ناب سیده نسترن طالب زاده
|
میخزد جام جیوه ی شب
رو به سوی انحنای کوهسار
میچمد زرنگار آفتابی نو
در تموج شکوفه_ ردای بهار
در حریق نقره ای شهر کبود
دستهایت چکاد ماهیهاست
نهر آرامش خزانه ی صبح
سرمه ریز مه اندود نابیداست
در طلسم آوازگون، پرستوها
در طلوعی دوباره قلعه ی دریا
پا به پای پریشانی ابری کوه
پوپک دشت نت_ تنیده ی رویا
گاهگاهی صفیر جنگل سبز
میدمد در ترانه ی باران
میگریزد به مخمل خیس
میدود در فراسوی شنزاران
در طنین مرز سرد فیروزه
فار در کران افق پیداست
گاه در انزوای نرم گنجشکان
سمفونی های شعر پابرجاست
شعر من آشیان خزری بور
شعر بیتو فصل دلهره هاست
تا به پایان رسد زمستانها
شوق خورشیدگان در دل ماست
شعر من آیت گم انبوهیست
سرزمین سرایه های مرتد رود
چشمهایت پناه قمریهاست
رجعت آسمانسای بود و نبود
شیهه ی زبر غروب حزین
چشمه های شکفته ی دور
صوت مهرابه های گریزنده
صامت عطرسای بزم حضور
رستخیز سراب هر پندار
کوچ بیهنگام کرانه ی تب
واژه ی ارمیده به نبض عبور
هجمه ی غریبانه ی مورب شب
در کمینگاه جلگه، باد عصیانگر
لغزش ماهتاب در تغابن موج
صخره های ستوده با برجاست
لمس تصویر ستاره ای در اوج
بوته ی شقایق دشتهای کهن
گوهر تجرد میکده هاست
طارم یشمی شمعدان رقیق
بندر گرانش دلفریب نواست
نسخ امواج سحرابی گس
جبر طوفنده ای در تن بوم
آدرنگ بیفروغ جلگه ی اشک
رمه های بدرقه ای مکتوم
شهر شب، شهر شرح شیدایی
شعرها آیتی گم انبوهیست
سرزمین سرایه ی مرتد رود
سایه ی سرخفام اندوهیست
|