قوت دل

جلوه ی روی  مـاه  تو قوت  دل ای نگار من
 دور مشو  ، بمـان بمـان جلوه کنان  کنار من
غــــــمزه کنـان بنه بنه بنـد دلــــــم به تار خود
 پنجه ی نــای خستـه ام زخمه زند به تـــار من
 گــــــــر گسلی گسل گسل سلسله ی جنون زپا
 چون گسلی ز بنده ات ای غم و غمگسـار من
می شکنی شکن شکن این دل بی نـــــوای من
 پس بنشین به سینه ام ای ز تـــــو اعتبـار من
فتنه ی چــشم مست تــــــو داده دلم به دست تو
 فتنه کنی، بکن بکن شـــام و سحـر به کار من
یار دگر نمی ســـــزد بخت " مظفر" مــــــــرا
 مهر تـــــو ای صنـم بود چاره ی روزگار من
تا بنوازد هر ســـــــحـر عطـر تو سینه ی مرا
 عشق تــــو پرورد دلـم، ای گل سبزه زار من
 ( مظفر جوینی، " ترنم وصال به سرچشمه کمال- دفتر ششم" ، موسسه علمی فرهنگی جهانکده