بساط دل

کشانده ای به جهنم دوباره پای مرا
مجاب کن که ببیند مرا،خدای مرا
.
و من شبیه همان یوسفم که در چاه است
که هیچ قافله پیدا نکرد جای مرا
.
کرانه ی غم من را کسی نخواهد دید
شنیده عرش خدا هم شبی صدای مرا
.
دوباره قرعه کشی کن امانت خود را
شکسته بار نبودِ تو شانه های مرا
.
کنار قافیه هایم بساط دل پهن است
شکسته ای وسط معرکه بهای مرا
.
نه شاعری بلدی و نه شعرِغم گفتی
فقط به هم زده ای از ازل هوای مرا
.
دوباره جاده و رفتن،چقدر ملتهبم
قسم به واژه که برگرد،انتهای مرا

//_ ا.تنها/بهمن ماه96_//
.