غزل ( 15 )

غزل ( 15 )

تا که جان از یدِ جانانِ جهان در بدن است
نقش تصویر تو در آینه ی جانِ من است
جانِ من  لایقِ  پندارِ  تو  هرگز  نَبُوَد
هم عنایت زِ تو پیمانه ی جان را ثَمَن است
دیگران صورتِ بی جان و تو صورتگرِ جان
آن که نقش از تو ندارد به گمان اَهرِمَن است
عاقلان را به نظر گر چه مُعمّا شده ای
عاشقان را خبر از وصفِ جمالت عَلَن است
کعبه منظورِ نظر باز و به ظاهر نظر است
هر کس از باطن مَنظَر گذرد او شَمَن است
در طواف ار چه به دورت همگی حلقه زنان
وَرنَه مقصود در این دایره ساکن شدن است
هرگزم یادِ تو بیرون نَروَد از دل و جان
زان که مِهرت صَنما هم چو گل اندر چمن است

این سروده فایل صوتی دارد
دکتر نادر مسلمی ( ن م قطره )
خوانش بانو فریماه