روزگار عجيب

دریغ ودرد عجب روزگار گذشت

چه لحظه های قشنگی به انتظارگذشت

شکست شیشه عمرم به سنگ جورفلک

دقایقی که از این چرخ کجمدار گذشت

به انتظارصبح نشستم دریغ صبح نشد

چراغ دیده سکشت وزمانه تار گذشت

دراین قمار نبردم بجز تباهی ورنج

که عمرمن به تباهی دراین قمار گذشت

زدرد خویش چه گویم که در فرغت یار

به کام من عسل ازتلخ زهر مار گذشت

چه میشود که بیایند روزهای رفته من

که از خزانه عمرم چهل بهار گذشت

نه من به حلقه زلفش اسیرم ای(صادق)

رقیب هم زکنارش زبون وخار گذشت       گیوی1381