و جز خدا هیچ نبود

۱.
شاید تقصیر زمستان است

که دستم از ارتفاع خدا باز می ماند

گره خورده و پربغض

مچاله می شود در جیب پالتوی پوستی

که فقط

تنهائیم را تنگ تر میکند

من می مانم و دستانی در حسرت یک مشت استجابت ..

۲.
دوست دارم کنار خیال چشم هایت

کامی بدهم

بوسه های سرگردانم را ..

برایت سیگاری آتش بزنم

بنشینم و

ساعت ها مشق دلتنگی کنم

و تو

باز فکر کنی به قرار ساعت پنج ات ..

۳.
هنوز واژه هایت برایم مقدسند

آنقدر مقدس

که چشمانم در طوافش

به دستان زنی می ماند

که آب را

پشت سر آخرین مرد قبیله اش می پاشد ..

یاعلی.

پ.ن:درهای باز معجزه را گل گرفته اند ..
مهم نیست ..همین.