حافظیه

بنام خدا

دوش از او غصه گرفتند ،که پری ناز، به دل، آمده بود

ور نه این غم به دل ما ، چو سری باز، به دل، آمده بود

آمده خنده کنان ، مست ،  ز بیداری یک ، چشم سیاه

دل ما سوخت که او هم، چو گلی ناز، به دل ،آمده بود

چه مبارک شده امروز، که یاران ،همه در تربت پاک

به تماشای گل و حافظ شیراز، گُلی قند ،به دل ،آمده بود

به بهاری که گل و عطر، شده ، شهد شکر، تربت او

غزلی از تو غزالش ، چو پری ناز، به دل ،آمده بود

مرحبا دوست، همان جمعی و لقمان و محبی، گل یاس

شده بارانی به دل ، جفره خودش ناز ، به دل ،آمده بود

حیف از آن لحظه ی دیدار و فهیمه شده، اوجی چو نسیم

به نسیمِ گلِ بارانی و مجنون، پَر آواز ، به دل، آمده بود

به زبان آمده گفتم ،به فهیمه  شده لیلای دلم ، برگ امید

مژدهِ وصلِ نسیمِ خوشِ نوروز، گلی ناز ،به دل ،آمده بود

                                                                               بهروزی 1/1/91               

به مناسبت جمع دوستان در ساعت سال تحویل در حافظیه استاد جمعی استاد لقمانی مهندس جفره ومحبی راد (مجنون) بارانی زاده و خانم مژده زنهاری خانم فهیمه زارعی و خانم اوجی از زحمات استاد مهندس جمعی و مهندس جفره نازنین بسیار قدر دانی می کنم