نگو بیگانه تر باش

به نام خدا

بیا گل را بگیر از من کمی دیوانه ترباش

تو در شیراز و باغی گل بیا پروانه تر باش

اگر دروازه قرآن پای گل ها با چه رخسار

سپارم جان بیا قدری تو گل جانانه تر باش

نمی گویم که شادی از شکستن های بسیار

شکستم بی تو از غم ها بیا رندانه تر باش

نباشی گر تو شیرین من چو فرهادی دلم ساز

غریبی با غمی شیرین نگو بیگانه تر باش

رقیب آمد که من از سر گرفتم عاشقی باز

اگر یک شب قرار آید تو هم افسانه تر باش

نباشد قلب مجروحم سزایش این جفا از تو

بیا بنشین شرابی گل کمی مستانه تر باش

چه می باشد نصیبم گر بجویم نخلِ حرمان

رطب شیرین و نابی تو بیا دردانه تر باش