من

‎‌🕊‎‌قـــــلم صـــــاف🕊 افتاده در گریز واواره راه جاده.... قلبی سراسراز درد.... دل زخمی از زبانها... زخمی عمیق وکاری... خوردم از عزیزان.. یک من درون من بود هرگز خم نمیشد اما شکست ارام راحت دونیمه میشد رفتی هرگز ندیدی این من منزوی شد رفت من از درونم یک من از من جدا شد... با دردکشیدم فریاد ... من رافراخواندم اما رفتم زخود من من رادگر نیافتم صوت شکستن من.... منی که رفته از خود دیدم به چشم خود من... میرفتم واما من با من راه نیامد پیچید و رفت نیامد... راهش از من جداشد.