باز هم یاد و بهارِ کودکی
کودکی و کودکی و کودکی/
باز هم مهر است و آغوشِ کتاب
کیف سارا، سیب و سینی، تُنگِ آب/
یاد دارم مادرم،یک روزِ سرد :
قفلِ کیف و دفترم را باز کرد /
خط زدم،خط مینوِشتَم یکسره
در همان باغِ خیال و خاطره /
بویِ مِهر است و تشرهای مُدام
خنده ی تلخِ دبستانِ پیام /
مشقِ کبری را تو،می دانی کجاست؟
کودکِ دندانِ شیری،رویِ پاست؟
اول سال است و من افسرده ام
بَهرِ مهرِ رفته ام، پژمرده ام /
یاد دارم روزِ اول، خوب بود
داخلِ خانه، پُر از،آشوب بود /
خانه ی دوم برایم خاطره ست
قصه ی کفشِ سپیدِ پاره است/
ياد کن آن کودکِ شهرِ شما
رفته در آغوشِ گرمِ لاله ها/
مشق و تکليفِ زمانش، خوب بود
چهره ی ماهَش به شب،مجذوب بود/
" بازگرد، ای پندِ آغازِ نخست "
زاغکِ ساده ز رویِ شاخه جست؟/
یاد باد آن کودکیهایِ پیام
قصه ی مرغِ دراُفتادِ به دام/
موشِ زیرک، کاکُلی را میرَهاند
از تَهِ دامی که خود، می پَروَراند/
بازگرد و بازگرد و بازگرد
ای دبستانی ترینم، بازگرد/
شعر: عیسی نصراللهی