شاه دل

شاه دل مغلوب بازی فریب و حقه و نیرنگ شد
مات و خسته گوشه‌ای از صفحه‌ی شترنگ شد‌
‌
قلعه‌ی ایمان خراب و کشته شد فرزین عشق
پای اسب اعتماد از لطمه‌ی سنگ خیانت لنگ شد‌
‌
قلب، منزلگاه مهر و شور و نور و آتش مستانه، حال
سرد و خاموش و تهی از خون و همچون سنگ شد‌
‌
این زمان کو محرمی و همدلی و همدمی و رازدار
مدعی مهجور و دور و فاصله اندازه‌ی فرسنگ شد‌
‌
طعنه‌زن یکدم مرا آسوده دار و راست گفتی و به‌جا
دستها بیهوده بُبریده به جای پوست نارنگ شد‌
‌
هر زمانی حضرت عالیجناب عشق کمان را زِه کند
تیرهای آتشین مهر بر دل‌ها فراخ آهنگ شد‌
‌