بهارِ پِراگ

سلام بانوی نازنین
بسیااار زیبا مثل همیشه که عالی هستید
با یک شروع عالی و پایانی عالی تر
بارها خواندم هر بند را بهترین چهار پاره ای که اخیرا خواندم
احسنت

گم می شوم نگاهِ مرا آرزو کنی
در ازدحامِ جمعِ نگاهی که روی توست
پیدا کنی مگر،.. منِ از خود رمیده را
قانع شوم که این منِ کم،.. آرزوی توست


حیف از این چهارپاره که دیده نشود گزینه ی نقد را می زنم برای دیده شدن
پوزش از استاد مهربانم جناب فکری بزرگوار