نوشته شدی به قلب من

بـــغـــضـــ یـــکـــ شـــاعـــر:
نوشته شدی به قلب من اما نخواندمت
راضی شدم به بودنت حتی کمت
یک معجزه بودی ولی ندیدمت
در شعر آخرم ای کاش می سرودمت
دامن کشیدی به خاک این گذر
 مجنون شدم در پی تو چه بی ثمر
از پشت دیوارها صدای پا
رفتی و من بیتاب قصه ها
رفتی که با جنون همسفر شوی
اما برای من انگیزه ی دردسر شوی
رفتی که انتقام بگیری از من و خودت
رفتی که گم شوی در حوالی تنِ خودت
رفتی و انگشت نمای خلق شدی
 در بحر بیکران دلم  غرق شدی
انگشت اشاره به سوی تو بود
آخر این ترانه گفتگوی تو بود
گفته بودی ترانه خواهم خواند 
به کنار تو بی بهانه خواهم ماند
شنیدم که گفتی با بهار می آیی
با بیت و نابیت شعرم کنار می ایی
شنیدم و به انتظار سفید شد مویم
نیامدی و  هم رنگ خزان شد رویم 
کسی خبر نداشت از توخاطره دارم
طلسم عشق با عصای ساحره دارم
کسی نگفت حذر کن از رباعی عشق
قصیده نخوانده ، شدم فدایی عشق
چادر به سر رفتی و انتقام گرفتی 
مستی و ازجام شوکران کام گرفتی
داغی به دل گذاشتی که یادم نمیشود
حوای صد قصه حریف منه آدم نمیشود
دل بسته ام به چراغی پر از نور 
آمیخته شد دلم با صدای سنتور
با ساز و سنتور به مقصد نمیرسم
از بیراه های دور به مقصد نمیرسم
نخ بسته ام به دهانم که لال شوم
آب گل آلودی ، که شاید زلال شوم 
چشم بسته ام و آه بر نمی آیدم 
آیا هنوز زنده ام ؟ یا که شایدم ....
جایی ازین دخمه ها سوت و کورتر 
در چنگ گربه ای اسیر شده کبوتر 
فریاد من که همان کبوترم چه شد؟
کسی به خونخواهی من به پا نشد
فریاد حبس در سینه و خفقانم گرفت
چنگال تیز دشمنم بود که جانم گرفت
با مرگ من کسی به عدالت نظر نکرد
خون چکیده بر زمین بر کسی اثر نکرد

 

#جوادبخشی_زاده